Baasje kan niet naar tuchtcollege voor onbevoegde dierenarts: ‘Ik sta machteloos’

• Nina Jansen

  redacteur binnenland

• Chris Bakker

  redacteur Omroep Brabant

Mensen die hun huisdier laten behandelen bij een onbevoegde diergeneeskundige kunnen geen klacht indienen als ze vermoeden dat er iets is misgegaan. Het Veterinair Tuchtcollege neemt alleen zaken in behandeling tegen diergeneeskundigen die in het diergeneeskunderegister staan. Maar zeker vier dierenartsen en ruim honderd paraveterinair dierenartsassistenten, werkzaam bij de ketens AniCura, IVC Evidensia en VetPartners, staan daar niet in, bleek vandaag uit onderzoek van de NOS en Omroep Brabant.

Rian Keijzers verloor haar hondje Bodhi na een bezoek aan een specialistisch dierenziekenhuis van IVC Evidensia in Waalwijk. Nu blijkt dat haar dierenarts niet geregistreerd staat.

Het Veterinair Tuchtcollege laat weten in dit soort gevallen niets te kunnen doen, ook niet als de diergeneeskundige zich alsnog laat inschrijven. “Een dierenarts kan niet tuchtrechtelijk worden aangesproken wegens het uitvoeren van diergeneeskundige handelingen tijdens de periode waarin die niet ingeschreven was”, schrijft secretaris Hans Keijzers. De drie betreffende ketens gingen niet in op vragen hierover.

Eind vorig jaar diende zich zelfs een zaak aan waarin het tuchtcollege een klacht afwees, omdat de bewuste dierenarts vanwege een schorsing op dat moment niet in het diergeneeskunderegister voorkwam. Die schorsing was eerder opgelegd door het tuchtcollege zelf.

Een paar weken later sprak het tuchtcollege in een uitspraak in een andere zaak het vermoeden uit dat de diergeneeskundige in kwestie zich “heeft uitgeschreven uit het diergeneeskunderegister om onder de tuchtprocedure c.q. een maatregel uit te komen. Ook is niet uitgesloten dat beklaagde zich opnieuw als dierverloskundige in het register inschrijft.”

Het is niet bekend hoe vaak mensen afzien van een klacht bij het Veterinair Tuchtcollege omdat de betrokken diergeneeskundige niet staat ingeschreven.

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) heeft een speciaal meldformulier voor dit soort gevallen, maar dat werd de afgelopen vijf jaar slechts zes keer ingevuld. In vier gevallen bleek het te gaan om mensen die wel in het register stonden, maar van wie de naam verkeerd was gespeld.

Bovendien is het voor een huisdierenbezitter moeilijk om zijn diergeneeskundige op te zoeken in het register. Er kan worden gezocht op voorletters, achternaam en registratienummer. Maar diergeneeskundigen zijn niet verplicht hun registratienummer te delen als iemand hierom vraagt.

De NOS en Omroep Brabant vonden bovendien honderden diergeneeskundigen die onder een andere naam in het register stonden dan waarmee zij zich online presenteerden. Ook ontbrak de locatie in veel gevallen in het diergeneeskunderegister.

De beroepsverenigingen, de registratie-instantie CIBG, het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur, en een daarvoor speciaal ingestelde kwartiermaker praten achter de schermen over verdere hervormingen van het diergeneeskunderegister. “We onderzoeken op dit moment of we het zoeken in het publiek zoekportaal makkelijker kunnen maken”, aldus een woordvoerder van het CIBG. Ook wordt gepraat over een verplichte herregistratie binnen de diergeneeskunde, zoals ook voor ‘reguliere’ artsen geldt. Nu is het nog zo dat diergeneeskundigen zich slechts één keer in hun leven hoeven laten registreren.

Voor hondeneigenaar Rian Keijzers zal dat geen verschil meer maken. Zelfs als de dierenarts zich laat registreren, kan hij niet met terugwerkende kracht tuchtrechtelijk worden getoetst. “Ik sta machteloos, maar gelukkig kan ik mijn verhaal nog bij jullie doen. Je hondje, je kindje, krijg je er niet voor terug. Maar op deze manier krijg ik in ieder geval nog iets van gerechtigheid.” Ook overweegt ze aangifte te doen.

Wil je reageren op dit verhaal of heb je een tip? Mail dan naar [email protected] of [email protected]