Equal Pay Day: vrouwen werken eigenlijk de rest van het jaar voor niks

• Annabel van Gestel

  redacteur Online

“Waarom willen jullie vrouwen altijd meer geld?”, vroeg een leidinggevende toen Webby van den Berg om loonsverhoging vroeg. Ze bekleedde tijdelijk een hogere functie en wilde daar extra voor betaald krijgen. “Dat werd ronduit niet gewaardeerd.”

Vakbond FNV heeft de verhalen van Webby en 42 andere vrouwen gebundeld om aandacht te vragen voor Equal Pay Day: vanaf vandaag werken vrouwen in Nederland de rest van het jaar “voor niks”.

Met andere woorden: vrouwen zouden dit jaar gemiddeld 47 dagen extra moeten werken om hetzelfde betaald te krijgen als mannen.

Webby werkt in de beveiliging. Zij kwam ongelijkheid op haar werk op het spoor toen zij merkte dat zij veel meer nachtdiensten kreeg dan mannelijke collega’s. “Een collega zei tegen me: dat komt omdat jij een goedkopere kracht bent in de nacht dan de mannen”, licht Webby haar ervaring toe op een FNV-bijeenkomst.

Webby vroeg mannelijke collega’s vervolgens wat ze verdienden. “Wat bleek: alle vrouwen in gelijke functies kregen hetzelfde uurloon, terwijl mannelijke collega’s in die functies vaak een hoger uurloon kregen én vaker een salarisverhoging wisten uit te onderhandelen.”

Dat vrouwen minder goed kunnen onderhandelen dan mannen, gelooft Webby niet. “Ik denk dat het vrouwen gewoon veel moeilijker wordt gemaakt.”

“Je wordt al snel de mond gesnoerd bij de salariscommissie. Gesprekken verlopen intimiderend: waar denk je het lef vandaan te halen überhaupt om een salarisverhoging te vragen?”

Zelf bleef Webby het loonverschil aankaarten bij haar leidinggevenden, zonder succes. “Ik voel me niet als volwaardig gezien, terwijl wij vrouwen hetzelfde werk doen als de mannen. Soms met meer ervaring, kennis en dienstjaren.”

Ook Liselotte van den Broek, werkzaam bij een gemeente, ontdekte per toeval dat ze minder verdiende dan een mannelijke collega met dezelfde functie. “Tijdens een kennismakingsgesprek kwamen we erachter dat hij twee treden hoger was ingeschaald dan ik. We bespraken waar het aan kon liggen. Was het ervaring? Opleiding? Dat was absoluut niet het geval.”

Liselotte ging naar haar leidinggevenden. Die zeiden dat haar collega simpelweg beter had onderhandeld, maar wilden de salarissen niet gelijktrekken. “Ik heb nog meerdere keren met goede argumenten aangekaart waarom het salaris op zijn minst gelijk moest zijn. Ik heb ook gezegd: zo werken jullie mee aan de loonkloof. Zij draaiden het vervolgens om: ik zou hebben gezegd dat ik minder betaald krijg omdat ik een vrouw ben.”

“Ik voelde me genaaid”, zegt Liselotte. “Je zou willen dat het management de ballen heeft om de loonkloof te dichten. In mijn geval was het extra lullig: mijn leidinggevenden waren vrouwen.”

Vorig jaar heeft de EU ingestemd met een richtlijn over loontransparantie. Die schrijft voor dat bedrijven in de EU open moeten zijn over de salarissen van hun werknemers. Als het loonverschil tussen mannen en vrouwen in gelijke functies zonder goede reden groter is dan 5 procent, moeten de bedrijven actie ondernemen.