Ingezamelde kledingmarkt op zijn gat, textielvoorraad tot aan het plafond

• Isa Huizing

  redacteur Binnenland

Bedrijven die de textielbakken legen, krijgen hun voorraad niet meer kwijt. Een probleem dat volgens de Vereniging Herwinning Textiel (VHT) in de hele sector speelt. Komt doordat de vraag naar gebruikte kleding wereldwijd is afgenomen. Met het gevolg dat de textielinzameling hier op knappen staat.

Bij inzamel- en sorteerbedrijf Sympany in Assen staan de balen textiel opgestapeld tot aan het plafond. Inmiddels ligt er bijna 2 miljoen kilo aan ingezamelde kleding en weten ze niet meer waar ze het moeten laten. Tussen de karren met uitpuilende kleding constateert directeur Charles Graft de zorgelijke ontwikkeling. “Dit is veel meer dan eerst. Normaal kunnen we al het ingezamelde textiel snel verkopen. Maar nu wil niemand het meer hebben.”

Dat de kleding zich maar blijft opstapelen, komt volgens Graft onder andere door de politieke onrust in de wereld. “Een heel groot deel van onze afzet ging bijvoorbeeld naar Rusland en Oekraïne. Maar door de oorlog zijn die landen weggevallen.”

Het is niet voor het eerst dat de tweedehandskledingmarkt een dip heeft, al is er volgens secretaris van de branchevereniging Lennert Vermaat wel sprake van een andere situatie. Dat komt vooral door de opmars van ultrafastfashion.

“Chinese bedrijven zoals Shein of Temu hebben nu ook voet aan de grond gekregen in Afrikaanse landen.” Dat waren landen waar veel van de kleding die we hier weggooiden naartoe ging. “Maar die ultrafastfashionbedrijven produceren hun kleding nu zo goedkoop, dat mensen die eerst tweedehandskleding kochten nu goedkoper nieuwe kleding kunnen kopen. Daardoor wordt de gebruikte kledingmarkt helemaal weggeconcurreerd”, zegt Vermaat.

“Dat dit soort bedrijven zo goedkoop hun kleding kunnen aanbieden, is ook omdat ze gemaakt zijn van hele goedkope materialen”, vertelt modepsycholoog Anke Vermeer. Zij geeft online tips om bewustere kledingkeuzes te maken. “De producten worden bijvoorbeeld vaak van plastic gemaakt. Die vallen na een paar keer dragen uit elkaar. En dan belandt het dus al snel in de textielbak.”

De terugloop in kwaliteit merken ze ook op de sorteerband in Assen. “De kleding die we binnenkrijgen is steeds vaker van hele dunne stoffen gemaakt, die na een paar keer dragen al kapot zijn. Dat kunnen wij dan niet meer verkopen , zegt Graft. Het alternatief is dat de producten gerecycled worden. “Maar zelfs voor recycling is het heel moeilijk, omdat het zulke laagwaardige stoffen zijn.”

Het is de vraag hoelang de bedrijven zo door kunnen gaan. Want de hoeveelheid textiel die ingezameld wordt neemt niet af. Bij de drie vestigingen van Sympany rijden er per dag ongeveer twintig vrachtwagens binnen die zo’n 400.000 stuks aan kleding vervoeren.

Het bedrijf heeft nu extra ruimtes gehuurd om het textiel op te slaan. Dat is een tijdelijke oplossing die volgens de branchevereniging niet oneindig kan doorgaan. “We moeten voorkomen dat we straks in een situatie terechtkomen dat het textiel überhaupt niet meer opgehaald kan worden”, zegt Vermaat van de branchevereniging.

Al is het volgens Graft op dit moment geen optie om te zeggen dat ze niet meer gaan inzamelen. “Maar als de voorraden blijven oplopen en het scenario ontstaat dat we het textiel niet meer kunnen ophalen, dan betekent dat dat we uiteindelijk moeten gaan verbranden. En dat is iets waar we niet naartoe willen.”

Het liefst zou hij consumenten langs laten komen in de opslagloods. Zodat ze kunnen zien wat er met hun afdankertjes gebeurt en zo mogelijk bewuster zijn van wat ze kopen en wegdoen.

Dat bewustzijn is volgens modepsycholoog Vermeer juist met de populariteit van ultrafastfashion nog belangrijker. “Deze bedrijven zetten in om consumenten te beïnvloeden om te kopen. Dus ben je hier bewust van. Word je bijvoorbeeld beïnvloed door nieuwsbrieven waarin staat dat er een sale gaande is. Meld je er dan voor af. Blijf je ook afvragen waarom en wat je koopt. En van welke kwaliteit het gemaakt is.”

Naast de verantwoordelijkheid van de consument hoopt de branchevereniging ook dat de politiek ingrijpt om de sector te ondersteunen. En bovendien in gaat zetten op betere regelgeving.