Nederlander Abed kan hopelijk snel uit Gaza: ‘Wil mijn dochtertjes knuffelen’

• Kiran Renfurm

  redacteur Online

De Almeerse Abed zat de afgelopen dagen, net als veel Palestijnen in Gaza, aan de buis gekluisterd. Iedereen wachtte in spanning op het verlossende woord, dat het bestand tussen Israël en Hamas eindelijk van start gaat. Dat is eindelijk het geval. Abed wil graag zo snel mogelijk naar huis, naar zijn gezin in Almere.

Ruim een jaar geleden reisde de 33-jarige Nederlander met Palestijnse wortels met zijn familie naar Gaza voor de bruiloft van een neef. Kort daarna brak de oorlog uit na de terreuraanval op 7 oktober 2023 en gingen de grenzen dicht. Sindsdien zit Abed, net als tientallen Nederlanders, vast in Gaza.

“Vanochtend werd er nog gebombardeerd, maar sinds vijf minuten is het ineens muisstil”, zegt Abed. Hij gelooft nog niet helemaal dat het staakt-het-vuren echt van start is gegaan. “Ik denk dat ze van hogerop het bevel kregen dat ze echt moesten stoppen met bombarderen in burgerbuurten.”

De vredesdeal zou rond 07.30 uur Nederlandse tijd van start gaan. Netanyahu waarschuwde dat Israël zich pas zou terugtrekken als de namenlijst van de eerste drie Israëlische gijzelaars, die vandaag vrijkomen, werd bekendgemaakt. Hamas zei “technische problemen” te hebben, waardoor die lijst vertraagd was.

Het bestand ging uiteindelijk bijna drie uur later toch in. Kort daarvoor bombardeerde Israël Gaza, waarbij zeker tien doden vielen.

“Alle vliegtuigen en drones zijn nu echt weg”, zegt Abed voorzichtig. De NOS spreekt hem via een videoverbinding. Gisteravond sprak hij zijn vrouw en twee dochtertjes (4 en 7) die in Almere op hem wachten. “Mijn vrouw voelt zich nog slecht”, zegt Abed. Er is namelijk nog geen zekerheid wanneer hij precies naar huis kan.

Vanuit Nederland heeft hij nog geen bericht gehad over zijn terugkeer. Hij verwacht dat het nog een week of twee kan duren, omdat eerst de gewonde Palestijnen Gaza mogen verlaten.

Zijn dochters begrijpen niet helemaal waarom hun vader niet naar huis kan. “Ze weten alleen: papa zit vast in Gaza.” Maar gisteren was er ineens hoop. “Mijn dochters hebben alvast cadeautjes voor mij gekocht”, zegt Abed trots. Hij mist ze enorm. “Ik wil ze graag zien en een knuffel geven.”

De 33-jarige zorgde het afgelopen jaar voor zijn ouders in Gaza. Beide zijn bejaard en hun gezondheid is slecht. Hij maakt zich zorgen over wat er met zijn ouders zal gebeuren als hij eindelijk naar huis kan. “Ik probeer ze ook naar Nederland te krijgen”, aldus Abed. “De ziekenhuizen zijn daar veel beter dan hier.”

Hij kijkt terug op een ontzettend moeilijk jaar. “Mensen hier hebben zoveel familieleden verloren en huizen zijn verwoest.” In de buurt van zijn ouders zijn er veel gevluchte Palestijnen die onderdak zoeken. “Ik denk niet aan mezelf, maar ik zorg ook voor hen, ze hebben hulp nodig.”

De schade aan de woning van Abeds ouders is groot:

De frustratie over het afgelopen jaar is ook voelbaar. Abed legt uit hoe zwaar het was voor mensen in Gaza, om te wachten op positief nieuws van hogerop. “De politiek beslist over ons leven, er is helemaal geen vrijheid hier.”

Hij hoopt dat de oorlog na het staakt-het-vuren volledig zal stoppen. “Mensen moeten dingen maken om mensen te helpen, niet raketten of gevechtsvliegtuigen om mensen te doden.” Hij verduidelijkt dat dat voor beide kanten geldt, zowel voor Israël als Hamas. “Ik ben het niet eens met iemand die levens kapotmaakt. Ik bedoel niet alleen Palestijnen, we zijn allemaal mensen.”

Abed sluit af met een dankwoord voor iedereen die zijn verhaal heeft gedeeld het afgelopen jaar. “Jullie steun helpt mij enorm. Dank jullie wel”, aldus de Almeerder. De overtuiging dat hij binnenkort eindelijk naar huis kan, groeit langzaam. “De oplossing komt, we moeten nog even wachten.”