NOS Nieuws•
-
Jules Jessurun
redacteur Online
-
Jules Jessurun
redacteur Online
Met miljoenen kijkers blijft de Netflix-serie Emily in Paris ook in het vierde seizoen een grote hit. De serie heeft veel fans, ook onder zogenoemde hatewatchers die zich storen aan de vele gebreken en toch door blijven kijken. “Ik ben verslaafd aan de haat.”
Er valt veel te bewonderen aan de serie, waarvan vorige week bekend werd dat er een vijfde seizoen komt: de peperdure mode, de prachtige locaties, de geestige situaties door cultuurverschillen. Maar evengoed zijn er de ongemakkelijke dialogen, de boeketreeks-achtige verhaallijnen en de stereotypen van Fransen en Europeanen. Juist de irritatie hierover trekt ook een groep aan.
Peperdure merkkleding
Op YouTube staat allerlei promotiemateriaal dat goed bekeken wordt, maar de meest bekeken video’s komen van vloggers die de gebreken van de serie blootleggen. Met meer dan tien miljoen weergaven is een van de populairdere video’s op YouTube Emily in Paris: het romantiseren van onwetendheid.
En er is de video een audit voor Emily van financieel vlogger Cara Nicole, die berekent wat de kosten zijn van alle peperdure merkkleding die de jonge Emily draagt en hoe onmogelijk het voor haar is om dat te betalen. De reacties onder de video’s zijn veelzeggend: mensen vertellen geïrriteerd te zijn door de serie, maar blijven wel kijken.
Dit zogenoemde hatewatchen is geen nieuw fenomeen: ook populaire shows als de muzikale serie Glee (2009-2015) en de komedie met lachband The Big Bang Theory (2007-2019) werden gekeken door mensen die de series slecht vonden, maar toch bleven kijken. Maar zo veel artikelen en reacties over waarom mensen Emily in Paris haten en toch kijken verschenen er over weinig andere series.
“Ik ben verslaafd aan de haat die ik voor de serie heb”, zegt de Australische komiek Bec Hill in gesprek met de NOS. Samen met de Amerikaanse komiek Sam Kieffer presenteert zij de podcast Enemy in Paris waarin ze iedere scène uit de serie fileren.
“Het voelt een beetje als die ene vriend die iedereen heeft”, zegt Hill: “Die deelt nooit goed nieuws en je voelt je altijd leeg nadat je die persoon hebt gesproken. Maar toch blijven ze altijd je vriend.”
“Zelfs na vier seizoenen zie je heel weinig groei bij hoofdpersoon Emily”, zegt Kieffer. “Ze kan nog altijd geen problemen oplossen en is gewoon een verschrikkelijk persoon. De makers zijn misschien zelfs nog verder gegaan in de loop van de serie, ze hebben alleen een groter budget gekregen.” Toch schat hij dat hij zo’n 150 uur naar de serie heeft gekeken.
Hill en Kieffer bezochten samen Parijs en gingen langs bij een aantal filmlocaties:
De serie blijft enorm populair op Netflix. De eerste week dat het vierde seizoen uitkwam, werd de serie zo’n 20 miljoen keer bekeken en zo’n 56 miljoen uur gestreamd. Cijfers over hoeveel van deze kijkers hatewatchers zijn, heeft of geeft Netflix niet.
In veel internationale artikelen buigen psychologen en mediadeskundigen zich over waarom mensen een serie kijken die ze eigenlijk haten. Een verklaring is dat mensen het prettig vinden dat ze in hun eigen leven betere beslissingen nemen dan de hoofdpersonen. Verder bleek uit een onderzoek van vier psychologen onder ruim 2300 mensen dat emoties die wij willen voelen – zelfs negatieve zoals haat en irritatie – ons blijer kunnen laten voelen.
Weinig verandering
De serie lijkt weinig te veranderen, ondanks de vaak vernietigende kritieken. Maker Darren Star, die eerder Sex and the City bedacht, zei in 2021: “Ik besteed geen tijd aan nadenken over wat mensen ervan vinden.”
Komiek Hill denkt ook dat Star en andere makers niet doorhebben waarom mensen de serie zo haten. En dat is voor de hatewatchers maar goed ook, stelt zij. “Het is een beetje alsof je ouders een grap van jou gaan vertellen. Die is dan niet meer grappig.”