Optreden van Claude vol emotie • Applaus, maar sommige mensen verlaten zaal bij inzending Israël

We komen even bij met Italië

Lucio Corsi uit Italië brengt onze hartslag met een sterke ballade weer een beetje omlaag na het energieke optreden van Finland.

Volevo essere un duro zit sterk in elkaar, maar valt het niet een beetje weg bij al het geweld dat al op het podium te zien is geweest?

Een rave om het orgasme te vieren

Tussen Claude en de volgende act is een enorm contrast: Erika Vikman brengt namens Finland een ode aan het orgasme met een rave-achtige beat in Ich Komme.

Tot een hoogtepunt komt het zeker. Vikman zit op een vuurwerk spuitende microfoon die in de lucht hangt. Of de jury het leuk vindt, is de vraag, maar bij het publiek zal dit enorm scoren.

Wat een emotie legt Claude in zijn optreden! Af en toe was er een onzuivere uithaal en hij maakte een klein foutje in zijn tekst, maar dat is hem vergeven: hij zong recht de harten van het publiek in.

Een luid applaus klinkt vanuit de zaal en geëmotioneerd bedankt de zanger de zaal en de mensen thuis.

Het filmpje van Claude wordt ingestart. C’est la Vie staat op het punt van beginnen.

Letland hangt in de gordijnen

Claude treedt zoals gezegd als twaalfde op. Voordat hij zich op het podium presenteert is het de beurt de zeskoppige vrouwengroep Tautumeitas ui Letland. Hun sprookjesachtige, folkloristische meerstemmigheid lijkt geenszins op het meezingbare en dansbare lied van Claude. Voor de act staat een enorm gordijn op het podium en ze zingen enthousiast Bur man wat voor ons Nederlanders klinkt alsof ze de buurman bezingen.

Het is een mooi voorprogramma voor Claude.

De IJslandse broers van Veab brengen met Róa een onvervalste discostamper over: roeien.

De pakjes zijn lekker zilver en de broers lijken koffie in de aderen gespoten te hebben met hun energieke voorkomen. Een luchtig tussendoortje op weg naar Claude. Die is nu bijna aan de beurt.

Oostenrijk trekt met Wasted Love van JJ hetzelfde publiek als Zwisterland vorig jaar met Nemo trok. Net als Nemo is JJ gezegend met een enorm vocaal bereik in de hoogte. Hij is countertenor en krijgt in Wasted Love alle ruimte om zijn kwaliteiten te tonen. Het is een achtbaanrit met onder meer pop en hardcore.

Als het iets conservatievere lied van Zweden niet had meegedaan, was dit misschien wel de grote favoriet.

Waar kijken we naar bij Groot-Brittannië?

Groot-Brittannië maakt het critici met de naam van het nummer What the hell just happened wel heel makkelijk. Want die zien in de titel perfect samengevat wat zij misschien wel denken. Wat is er in godesnaam te zien op het podium? De dames van Remember Monday beginnen als disneyprinsessen en dan wordt het uitbundiger, dansen ze bij een gevallen kroonluchter. Wat moeten we hier nog verder over kwijt?

Dit is vrolijk en poppy, maar geen hoogvlieger. Een troost: vorig jaar haalde zanger Olly Alexander geen enkel punt van de televoters. Vermoedelijk gaat dat dit jaar wel iets beter worden. In de halve finale zaten ze er vocaal vaak naast, dat is nu veel beter.

Oekraïne zingt over bij elkaar komen

Hoe leggen we het lied van Oekraïne precies uit? Ziferblat zingt in Bird of Pray over de hoop dat families weer bij elkaar gaan komen. Maar het is nogal een kakofonisch geheel dat lastig te volgen is voor de gemiddelde Songfestivalliefhebber. Wel weer heel typisch Songfestival: de slechte Engelse uitspraak. “I’m begging dzjoe”, zingt de zanger hartstochtelijk. Geen winnaar, maar vanwege de vele Oekraïners die verspreid over Europa wonen, zal het het bij de televoters waarschijnlijk goed gaan doen.

Kijk aan! Spanje doet dit jaar heerlijk mee aan de jaarlijkse Songfestival clichébingo. Een sexy zangers? Yes, staat op de kaart, Een kostuumwissel naar een glitterbodysuit? Check! Een dancebreak? Natuurlijk. Stampende housebeats die een beetje gedateerd klinken? Bingo! Maar eerlijk is eerlijk: Melody brengt het nummer Esa diva vol overtuiging en het publiek is duidelijk enthousiast.

Litouwen stuurt met de band Katarsis emorock. Zanger Lukas Radzevicius zingt en schreeuwt vol overgave, maar vermoedelijk blijft Tavo Akys niet genoeg bij de kijker hangen.

Applaus, maar sommige mensen verlaten zaal bij inzending Israël

Tijdens het optreden van Israël verliet een aantal mensen demonstratief de zaal en keerde een klein groepje de rug toe naar het podium. Er is wel een klein beetje gejoel te horen na afloop, maar het applaus is harder.

De meest beladen inzending van dit Songfestival komt het podium op. Yuval Raphael vertegenwoordigt Israël. Meerdere landen gaven aan niet comfortabel te zijn met de deelname van het land vanwege de oorlog in Gaza, maar organisator EBU bleef achter de keuze staan om Israël mee te laten doen.

En nu staat Yuval Raphael er dus. Ze zingt heel goed en de ballad New Day Will Rise zit goed in elkaar en is een boodschap van hoop, maar het is bijna uitgesloten dat deze inzending zal gaan winnen. Ja, televoters die Israël wel steunen of van deze ballad houden, zullen hier op stemmen, maar het is ondenkbaar dat de vakjury’s van landen die openlijk twijfelen of Israël moet deelnemen veel punten gaan geven.

We gaan naar Estland. Tommy Cash brengt wat humor op de avond en een absurd dansje dat waarschijnlijk vaak nagedaan gaat worden. Nee, een goede zanger is hij niet, maar Espresso Macchiato is aanstekelijk.

Er lijkt op het podium iets fout te gaan, maar wees gerust: het hoort er allemaal bij. Op het Songfestival is heel weinig ruimte voor spontaniteit.

Gaat Céline Dion dan toch optreden?

Het gonst nog altijd over de geruchten over een optreden van Céline Dion vanavond. De Canadese zangeres deed in 1988 mee namens Zwitserland aan het Eurovisie Songfestival met Ne partez pas sans moi en won.

Dinsdag was ze tijdens de halve finale in een videobericht te zien. De zangeres treedt vanwege haar broze gezondheid weinig op, maar vorig jaar in Parijs zong ze op de Olympische Spelen. Ze zou zijn gespot in Zwitserland volgens Zwitserse zender RTS, dus wie weet zien we haar straks…

Luxemburgse popmuziek over een pop

Luxemburg was vorig jaar voor het eerst sinds 1993 weer op het Songfestival te zien. Fighter werd in de finale dertiende en dit jaar zal het land het waarschijnlijk niet veel beter gaan doen.

Laura Thorn brengt met La poupée monte le son een ode aan het liedje Poupée de cire, poupée de son waarmee het land in 1965 in Napels het Songfestival won. Thorn zingt goed en haar dansmoves als popje zijn ook leuk om te zien, maar het is allemaal wel erg braaf.

Jongste deelnemer trapt het festival af

Nu zijn we echt los. De telefoonlijnen zijn geopend en Noorwegen trapt de avond af. Kyle Alessandro is met zijn 19 jaar de jongste deelnemer.

Alessandro brengt met Lighter een stevige popsong met een aanstekelijke raggaeton-achtige beat. Hij zet het podium in vuur en vlam met zijn danspassen, maar ook letterlijk: de vlammen schieten omhoog bij zijn optreden. Helaas is hij vocaal een stuk minder sterk, maar het mag de pret niet drukken. Het publiek klapt enthousiast.

De presentatoren stellen zich voor

Alle landen hebben zich voorgesteld. De presentatoren komen op. Stand-upcomedian Hazel Brugger en oud-deelnemer Sandra Studer zagen we al in de halve finales. Michelle Hunziker is er voor het eerst bij. Ze heeft een Nederlandse moeder en spreekt ook Nederlands. Hopelijk horen we dat straks bij de bekendmaking van de punten even.

Daar zijn alle deelnemers. Met hun vlaggen komen alle 26 optredende artiesten op. Claude zwaait soepeltjes met de Nederlandse vlag. Die horde is in ieder geval genomen.

De hymne klinkt….we zijn los!

We zijn begonnen in Basel. We gaan zo kijken naar Nemo, de winnaar van vorig jaar die de show op spectaculaire wijze aftrapt, omringd door drones.

Nog heel even en dan barst de show los.

Over echt ieder shot dat we te zien krijgen vanavond is uitvoerig nagedacht. We keken met de creative director en de choreograaf naar Claudes act. “Centimeterwerk.”

Nog een uur voordat de show begint. Deze Nederlandse fans zijn er klaar voor

Te grote vlaggen worden ingenomen

Voor de ingang van de zaal worden sommige vlaggen van het publiek ingenomen. Fans mogen maar één vlag per persoon meenemen en vlaggen mogen niet groter zijn dan 1 meter breed en 70 centimeter lang. Voor publiek zijn er verder weinig regels voor vlaggen: bijvoorbeeld Palestijnse vlaggen of regenboogvlaggen mogen gewoon mee naar binnen.

Artiesten moeten zich aan strengere regels van organisator EBU houden: zij mogen op het podium en in de green room alleen de vlag tonen van het land waar zij voor uitkomen.

Ook fans uit andere landen omarmen lied van Claude

Fans zijn vanuit heel Europa naar Basel gekomen voor de finale. Natuurlijk vinden zij vaak hun eigen inzending de beste, maar ook over C’est la Vie van Claude zijn zij enthousiast.

Laatste tussenstand bookmakers: Zweden nog steeds torenhoog favoriet

Bij de wedkantoren is Zweden al sinds de bekendmaking van inzending Bara bada bastu torenhoog favoriet voor de winst.

Daar is vandaag geen verandering in gekomen. De kans dat het nummer wint, schatten de wedkantoren op dit moment op zo’n 40 procent. Op grote afstand volgt Oostenrijk, met een winkans van zo’n 20 procent. Nederland blijft net als gisteren op plek vijf staan. De winkans van Claude is volgens de bookmakers zo’n 3 procent.

De minste kans wordt gegeven aan Portugal. Deslocado van het trio Napa gaat volgens de wedkantoren roemloos ten onder.

Maar let op: dit zegt niet alles. De bookmakers hebben het vaak goed, maar lang niet altijd. Zo leek het er vorig jaar volgens hen op dat Kroatië er met de winst vandoor zou gaan, maar het werd The Code van Nemo. En een goed voorbeeld van dit jaar: Portugal zou de eerste halve finale vrijwel zeker niet overleven, terwijl België juist veel kans maakte. Het liep anders: België lag eruit, terwijl Portugal wel doorging.

Enkhuizen duimt voor voormalig inwoner Claude

Claude woont sinds een jaartje in de Amsterdamse Pijp. Maar nergens wordt waarschijnlijk zo hard meegeleefd met de zanger als in de Goudenregenstraat in Enkhuizen. Daar woonde Claude jarenlang. Zijn oude buren zitten vanavond gespannen maar ook trots voor de tv als hij C’est la vie zingt.

“Hij is de ideale schoonzoon en de ideale buurjongen”, zegt een van hen bij NH Nieuws. In de Goudenregenstraat hangt een groot spandoek met de tekst: Claude met C’est la vie zeker in de top drie. Op de ramen zitten stickers waarop de zanger je aankijkt. Op de deur van zijn ouderlijk huis hangt een grote poster.

“Mijn vrouw wordt een beetje gek van me, omdat ik de hele dag het liedje van Claude zing”, lacht een buurman. “Maar het is ook een fantastisch nummer, helemaal geen freakshow. Claude is gewoon Claude: altijd een grote glimlach, altijd vriendelijk, wat wil je nog meer?”

“Als zijn optreden begint, kun je hier een speld horen vallen”, zegt een andere bewoner. “Voor mij is hij de nummer één. Als je naar de rest kijkt, steekt Claude er echt met kop en schouders bovenuit.”

Dat hun oude buurjongen, die in 2013 uit Congo vluchtte en uiteindelijk in Enkhuizen terechtkwam, geboren is om te zingen, was voor de buren al veel eerder duidelijk dan voor de rest van Nederland. “Hij zong altijd luid. Daar heb ik hem wel eens mee geplaagd. Dan riep ik of hij een pleister nodig had. Waarom? Nou, omdat hij zo aan het schreeuwen was!”

Tot nu toe waren meeste winnende liedjes Engelstalig

Landen mogen op het Songfestival zelf bepalen in welke taal wordt gezongen. Tussen 1966 en 1972 en tussen 1977 en 1998 was dat anders: alle landen moesten toen in hun eigen taal zingen.

De meeste winnende liedjes waren Engelstalig (36), gevolgd door Franstalig (15). Nederland staat derde met drie keer een Nederlandstalig nummer als winnaar. Daarmee staan wij gelijk met Italië en Israël met drie winnende inzendingen in het Italiaans en Hebreeuws.

Dit jaar is in 26 van de 20 inzendingen in ieder geval deels een andere taal dan Engels te horen:

Spaanse omroep krijgt waarschuwing: ‘Geen politiek commentaar’

De Spaanse publieke omroep TVE heeft van Songfestival-organisator EBU gisteren een waarschuwing ontvangen. Tijdens de tweede halve finale toonde de Spaanse omroep tijdens het optreden van Israël tekst in beeld daarop stond: “TVE heeft gevraagd om een debat over Israëlische deelname. Er zijn meer dan 50.,000 slachtoffers van de Israëlische aanvallen, onder wie meer dan 15.000 kinderen.”

In een brief die de omroep gisteren ontving wordt gedreigd met sancties tegen de TVE als er opnieuw “politieke statements worden gemaakt die de neutraliteit van de competitie in gevaar kunnen brengen”.

Israël staat vanavond ook in de finale, ondanks toenemend verzet tegen deelname. In Basel waren meerdere protesten tegen de deelname van Israël vanwege de oorlog in Gaza. EBU heeft ook deelnemers verboden politieke statements te maken. Dat was vorig jaar ook al het geval, maar toen wisten sommige artiesten toch subtiel hun steun te betuigen aan de Palestijnen. Zo had de Ierse kandidaat Bambi Thug in de green room, waar de artiesten wachten op de punten, een watermeloen achter zich staan.

Een watermeloen wordt door pro-Palestijnse demonstranten soms gebruikt om subtiel hun steun voor de Palestijnen te betuigen. Een meloen heeft dezelfde kleuren als de Palestijnse vlag. Tijdens het optreden in de finale zei de artiest eerder “love will always triumph hate”.

Zweden kan historie schrijven

Topfavoriet voor de winst is Zweden. Als het trio KAJ vanavond wint met hun vrolijke ode aan de sauna, dan wordt dat de achtste keer dat Zweden het Songfestival wint. Daarmee wordt Zweden in zijn eentje het succesvolste land ooit op het Songfestival.

Nu wordt die eer nog gedeeld met Ierland, dat ook zeven keer won tot nu toe. Beide landen zijn ook de enige landen waarvan een artiest twee keer won. Voor Ierland was dat Johnny Logan (1980 en 1987) en voor Zweden Loreen (2012 en 2023).

Het programma van vanavond

De show begint om 21.00 uur met een spectaculair optreden van vorige winnaar Nemo, die wordt omringd door drones. Daarna is de vlaggenparade waarin iedere deelnemer meeloopt.

Na alle optredens van de landen, kunnen de televoters stemmen. Er zijn dan optredens te zien van vorige winnaars en Songfestival-iconen.

Voor het eerst in de geschiedenis van de uitzendingen op de publieke omroep, is er ook een reclameblok in de finale. Dat blok van vier minuten is te zien na het laatste optreden, wanneer er gestemd kan worden.

Nederland is daar overigens niet uniek in: ook onder meer de publieke omroepen van Malta en Italië hebben een korte reclame-onderbreking.

Na de reclame volgt de puntentelling. Eerst worden de jurystemmen bekendgemaakt en daarna de stemmen van het publiek. Die worden bij elkaar opgeteld. Rond 01.00 uur weten we dan wie de winnaar is.

Welkom, bienvenue, wilkommen, welcome

Welkom in dit liveblog, waarin we je op de hoogte houden van het Eurovisie Songfestival in Basel. Voor Nederland doet Claude mee. Hij treedt als twaalfde op.

Vanochtend was de zanger nog zeer ontspannen. Hij ontmoette Olivier, de jonge danser die op een scherm te zien is als zijn jongere zelf en sprak met de pers: “Ik heb er gewoon heel veel zin in”, zei hij.

Gelukkig, want aan een nukkige deelnemer hebben we natuurlijk weinig.