Trump stelt politieke erfenis veilig met megawet

• Ryan Hermelijn

  correspondent Verenigde Staten

Na een marathonspeech van de Democratische oppositieleider Hakeem Jeffries, sceptische Republikeinen die lang tegen dreigden te stemmen en lange nachten van onderhandelingen heeft Donald Trump eindelijk wat hij noemt zijn Big Beautiful Bill. Met deze wet, die hij later vandaag op de nationale feestdag tijdens een speciale ceremonie ondertekent, kan hij zijn America First-agenda nog verder uitvoeren en de rol van de federale overheid opnieuw definiëren.

Niet alleen de naam is Trumpiaans, dit omvangrijke pakket van 887 pagina’s zit boordevol prioriteiten van de president. Van de financiering om illegale migranten massaal het land uit te zetten tot het terugdraaien van subsidies voor de groene energiesector, van belastingverlagingen waar voornamelijk rijkere Amerikanen van profiteren tot extra geld voor het leger om zijn luchtverdedigingssyteem Golden Dome realiteit te maken. Het zit er allemaal in.

Maar die grote uitgaven gaan gepaard met de grootste bezuinigingsoperatie op sociale zekerheid in jaren. Het mantra waar de Republikeinen de laatste dagen mee de boer op gingen was promises made, promises kept, waarmee ze bedoelden dat Donald Trump met deze wet zijn verkiezingsbeloften nakomt. Maar een grote verkiezingsbelofte breekt hij wel degelijk: hij zou niet snijden in de zorgverzekering Medicaid, waarmee miljoenen Amerikanen met de laagste inkomens toch gezondheidszorg krijgen.

Volgens de ramingen van het onafhankelijke Congressional Budget Office (CBO), dat beleidsplannen doorrekent, dreigen door deze wet en andere bezuinigingen ongeveer 17 miljoen Amerikanen dwars door dit al rafelige zorgnet te vallen. En als je verder uitzoomt zie je dat verdere bezuinigingen vooral komen te liggen bij de aanpak van klimaatverandering en bij voedselhulp voor de armen. Ook moeten studenten meer betalen voor hun leningen en wordt het lastiger gemaakt deze kwijt te schelden. Iets wat nog een speerpunt was van de vorige president Biden.

Maar zelfs met al die rigoureuze bezuinigingen, hebben de Republikeinen met al die forse uitgaven een probleem met Amerika’s creditcard. Er gaat simpel gezegd meer geld uit dan dat er binnenkomt. Daarom is het schuldenplafond verhoogd naar 5 biljoen dollar, normaal gesproken een doodzonde voor de doorgaans fiscaal-conservatieve Republikeinen. Een andere politieke nonstarter was het verhogen van de staatsschuld. Maar ook daar nemen de Republikeinen een ongekend risico, door die al torenhoge schuld nog eens te verhogen met 3,3 biljoen dollar over 10 jaar.

Het maakt nogmaals duidelijk dat in de MAGA-partij van Trump conservatieve dogma’s optioneel zijn geworden. Trump vereist loyaliteit boven ideologie, dus is politieke lenigheid een overlevingsstrategie voor partijgenoten die liever kiezen voor de toorn van de kiezer later dan de toorn van de president nu.

Vroeg of laat zal de Amerikaanse kiezer, die eerder in peilingen aangaf geen groot fan te zijn van de wet, z’n oordeel vellen. Veel Amerikanen hebben vooral een probleem met de bezuinigingen en de hogere staatsschuld.

Zowel de Republikeinen als de Democraten staan te trappelen om het narratief te controleren, zeker in de aanloop naar de tussentijdse Congresverkiezingen volgend jaar. Staat Amerika echt “aan de vooravond van het Gouden Tijdperk”, zoals Steve Scalise, een van de Republikeinse leiders in het Huis van Afgevaardigden beweert? Of is de vloer van het Congres inderdaad een ‘plaats delict’, zoals Hakeem Jeffries, de leider van de Democraten betoogt.

De Democraten, die sinds hun pak slaag in november nog steeds in de wildernis ronddolen, zien deze wet als een toegangskaartje naar hun beloofde land. Ze denken dat de wet zo gehaat zal zijn door kiezers dat ze zeker één en misschien wel beide kamers van het Congres kunnen terugveroveren op de Republikeinen.

President Trump gelooft daar uiteraard helemaal niets van, volgens hem zal deze wet leiden tot ongekende economische groei en zullen alle Amerikanen daarvan profiteren. De 47e president kreeg precies wat hij van zijn partij heeft gevraagd, tot op de dag nauwkeurig: één grote mooie wet die hij vandaag op the 4th of July, de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag, mag ondertekenen.

Zelfs zijn tegenstanders moeten toegeven dat dit een masterclass was in zijn Art of the Deal. De wet is zo omvangrijk dat we de gevolgen nog niet helemaal kunnen overzien. Maar zeker is dat Trump zijn politieke erfenis hiermee definitief heeft veiliggesteld.