NOS Nieuws•
Ontheemding, honger, de angst om gedood te worden, rouw om geliefden: het is de dagelijkse realiteit voor Palestijnen in Gaza. Al vijftien maanden lang leven de ruim twee miljoen inwoners in het afgesloten gebied onder Israëlische bombardementen.
Een greep uit het leven in Gaza in negen indrukwekkende foto’s van het afgelopen jaar.
Kinderen staan dagelijks in de rij bij gaarkeukens voor brood of een warme maaltijd. Israël laat structureel te weinig hulpgoederen naar binnen en door plunderingen en de verwoesting van infrastructuur komt de hulp niet altijd aan. Honderdduizenden Palestijnen lijden honger, tientallen kinderen overlijden aan ondervoeding en ziekte.
De internationale gemeenschap drukt de Israëlische premier Netanyahu herhaaldelijk op het hart om over land meer hulp toe te laten, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht. Verschillende landen, waaronder ook Nederland, voeren voedseldroppings uit boven Gaza. Een duur alternatief, en een druppel op een gloeiende plaat.
Hulporganisaties beschuldigen Israël ervan dat het honger inzet als oorlogswapen. Het is een belangrijk argument voor het Internationaal Strafhof (ICC) om arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen premier Netanyahu en oud-defensieminister Gallant, op verdenking van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.
In het voorjaar vieren Palestijnen ramadan, de islamitische vastenmaand, voor het eerst sinds het begin van de oorlog. Er is een tekort aan elektriciteit, voedsel, drinkwater en opvangplekken. Toch versieren mensen hun tenten met slingers en lampionnen en bereiden een maaltijd. Geloofsgenoten wereldwijd bidden voor een einde aan de oorlog, die door steeds meer onderzoekers als een genocide wordt bestempeld.
Palestijnen moeten massaal vluchten voor bombardementen en gevechten op de grond tussen het Israëlische leger en Hamas. Premier Netanyahu dreigt maandenlang om de zuidelijke stad Rafah binnen te vallen, waar een miljoen mensen denken veilig te zijn.
Dat zou leiden tot een humanitaire catastrofe, waarschuwen hulporganisaties en politiek leiders. Bondgenoten spreken van een rode lijn. Maar Netanyahu begint in mei het offensief, waardoor honderdduizenden mensen op de vlucht slaan, op zoek naar veiligheid en onderdak.
Palestijnen zoeken hun toevlucht in tentenkampen, scholen en ziekenhuizen, maar daar zijn ze vaak niet veilig. Het Israëlische leger bombardeert ook civiele doelen en ‘humanitaire zones’. Meerdere keren vliegen tenten in brand, en verbranden Palestijnen levend. Een recordaantal aan hulpverleners en journalisten wordt gedood.
De bijna onophoudelijke luchtaanvallen zijn volgens Israël bedoeld om Hamas te verslaan, maar ze kosten aan tienduizenden burgers het leven, in meerderheid vrouwen en kinderen. Meer dan honderdduizend mensen raken gewond. Artsen opereren zonder verdoving. De mortuaria zijn overvol, vele doden verdwijnen in massagraven.
Een van de ouders die haar kinderen verliest is Rania Abu Anza. Bij een nachtelijke aanval op Rafah raakt ze haar man en tweeling kwijt. Tien jaar lang had ze geprobeerd om moeder te worden. “Wat hebben ze gedaan dat ze gedood moesten worden?”, zegt ze huilend voor de camera terwijl ze haar vijf maanden oude baby’s vasthoudt. “Ik weet niet hoe ik verder moet leven.”
Grote delen van Gaza zijn onleefbaar door de verwoesting. Israël belegert het noorden sinds begin oktober van dit jaar, en sluit het af van de buitenwereld. Humanitaire hulp wordt geblokkeerd. De tienduizenden inwoners moeten vertrekken en vrezen dat ze nooit meer terug naar huis kunnen keren. Er is sprake van etnische zuivering, stellen mensenrechtenorganisaties.
Het Israëlische leger richt militaire zones in en bezet delen van Gaza. Tientallen keren zitten onderhandelaars in het Midden-Oosten aan tafel met Hamas en Israël om te praten over een staakt-het-vuren en de vrijlating van Israëlische gijzelaars uit Gaza. Hoewel er soms hoopvolle geluiden zijn, komt het nooit tot een akkoord.
